- tınlama
- αντιβούΐσμα, απήχηση
Türkçe-Yunanca Sözlük. 2010.
tınlama
Look at other dictionaries:
tınlama — is. Tınlamak işi Seslerindeki o küçümseyen tınlama, bakışlarının sürekli oynaklığı, başlarını şöyle geriye atışları hatta gülümseyişleri. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kofluk — is., ğu 1) Kof olma durumu Seslerde tuhaf bir kofluk, havada donup kalan bir tınlama. A. İlhan 2) İçi boş yer 3) mec. Bilgisizlik, ahmaklık 4) mec. Güçsüzlük, dermansızlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
tanin — is., esk., Ar. ṭanīn Tınlama … Çağatay Osmanlı Sözlük
tın — is. Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
tınnet — is., esk., Ar. ṭinnet 1) Tınlama, çınlama 2) fiz. Tını … Çağatay Osmanlı Sözlük
tanîn — (A.) [ ﻦﻴﻨﻃ ] tınlama, tını … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
